Yenilikçi İş Davranışı Üzerine 1994 Yılında Gerçekleştirilen Bir Çalışma
Bu çalışma daha önceki yaratıcılık, organizasyon iklimi ve yenilikçilik ile ilgili çalışmaları geliştirmek; bireysel yenilikçi davranışın teorik yapısını test etmek için yapılmıştır. Çalışmada bireysel yenilikçilik süreci problemin tanımlanması, fikir üretimi, destek arayışı ve test edilmesi olarak tanımlanmıştır. Bireysel Yenilikçi Davranış ile ilgili 4 değişken belirlenmiştir. Bunlar: Organizasyon İklimi, Liderlik, Çalışma Grubu ve Problem Çözme Tekniği olarak belirlenmiştir. Çalışma Amerika’da bir Araştırma Geliştirme Firmasında gerçekleştirilmiştir. Değişkenlerin her biri hipotezleri kurularak test edilmiştir.
Organizasyon İklimi boyutunda daha önceki çalışmalarda yenilikçi organizasyonlarda, yaratıcılık ve yeni fikirler için; uyumluluk ve bağımsız davranışın desteklenilmesi gerektiğine ulaşılmıştır. En önemli kaynakların da ekipman, olanak ve zaman olduğu belirtilmiştir.
Liderlik boyutunda Etkileşimci ve Dönüşümcü Liderlik anlayışının daha önceki çalışmalarda Yenilikçi Davranış ile pozitif ilişkili olduğu belirtiliyor. LMX teorisinin ve Kendini Gerçekleştiren Kehanet(Pygmalion Effect) teorilerinin pozitif ilişkisi test ediliyor.
Çalışma Grubu boyutunda bugüne kadar temel alınabilecek yeterli çalışma olmadığı vurgulanıyor. TMX teorisinin Yenilikçi Davranış ile pozitif ilişkili olduğu test ediliyor.
Problem Çözüm Tekniklerinden iki yaklaşımın pozitif ilişkili olabileceği düşünülüyor. Bunlar Sistematik ve Sezgisel Çözüm Teknikleridir. İkisinin de Yenilikçi Davranış ile ilişkisi pozitif olarak test ediliyor. Öte yandan yeterli araştırma olduğu için İklim ile Problem Çözme Tekniği arasında ilişki kurulmuyor.
Araştırma soruları ve yöntemi belirlenmeden firma yöneticileriyle görüşmeler, 22 kişilik bir grup ile de ön test gerçekleştiriliyor. 189 kişiyle gerçekleştirilen anketlerin 172’si değerlendirmeye alınabiliyor ve en önemli demografik bilginin bireylerin uzmanlık ve deneyim düzeyleri olduğu belirleniyor.
Araştırma sonuç incelenmeden Görev Tipinin ve Görevin Rutinliğinin sonuçlara kayda değer bir şekilde etki ettiği belirtiliyor. Ekibin içindeki mühendislere kıyasla teknikerlerin işinin daha rutin olduğu, görev rutin ise Organizasyon İklimi ile Yenilikçi Düşünce arasındaki ilişkinin çok düşük olduğu bulunuyor. Aynı zamanda teknikerlerin görev tipi sebebiyle mühendislere kıyasla çok farklı sonuçlar verdiği görülüyor.
Sonuç olarak Liderlik yaklaşımlarından ikisinin, Sistematik Problem Çözme Tekniğinin, LMX Teorisinin ve Pygmalion Teorisinin sadece teknikerler üzerinde yenilikçi davranış ile pozitif ilişkili olduğu bulunuyor. Beklenmedik şekilde TMX ilişkisiz bulunuyor, bunu mühendislerin uzmanlıklarının ve eğitim seviyelerinin yüksek olmasıyla bağdaştırıyorlar. Bir diğer beklenmedik sonuç R&D firması olması sebebiyle kaynak ihtiyacının anlamsız çıktığının bu durumun kaynaklara ulaşmada herhangi bir sorun yaşamamalarıyla bağlantılı olduğu belirtiliyor.
